San Antonio de los Cobres

Vanmorgen om 7,30 u ontbijten want we moeten een stukje rijden van zo'n 160 km maar daarvan 94 km over grevel/stenen wegen.
Daar doe je wat langer over en we moesten er om 11.30 uur zijn om 8.15 uur reden we weg eerste stuk ging soepel daarna de onverharde weg op dat ging wat minder maar uiteindelijk met een snelheid van zo'n 90/100 km ging het best goed nu maar hopen dat we geen lekke band krijgen.
onderweg nog lama's gezien echt nieuwsgierige beesten sommige de meeste ook wel bang en sprinte weg als we er aan kwamen. Ja, John verstappen zat weer aan het stuur haha. Onderweg midden in de steppe stond een vrouw langs de weg wij toch mar ff stoppen ze vroeg om water wij vroegen of ze ook naar San Antonio de los cobres moest maar nee daar in the middle of nowhere haalde ze een zelfgemaakte lama beestje uit haar tas dus want denk je ze wilde iets verkopen in de verste verte geen huis te zien.
Wij onze reis voortgezet en wat denk je politie controle 5 man sterkt alle papieren waren in orde waar kom je vandaan waar ga je heen etc.
Uiteindelijk mochten wij verder rijden.
Om 11.00 de trein gevonden, we konden pas om half 12 inchecken.
Dus op zoek naar kopje koffie en ja in een hotel/restaurant een koje koffie gedronken.
Daarrna naar de Tren al las Nubes, een traject tot 4220 meter hoogte plannen werden gemaakt en onderzocht in 1889 in 1916 de route vastgesteld begonnen met de aanleg in 1921 en de uiteindelijke eerste rit was in 1948.
Lengte 217 km bijna aan het eind van het traject ging de locomotief in plaats van trekken aan de wagons duwen dus reed hij langs de wagons en koppelde achter aan. De terug reis moesten we van uitzicht kant wisselen en ging hij zelfe route terug.
Hij heet de trein naar de wolken dit was niet omdat hij naar de wolken reed maar omdat de eerste stoomlocomatief zulke grote wolken maakte, komt tot een hoogte van 4220 meter en verbind het het land met Antofagasta in Chilli.
Een route over de Andes de vijf na hoogste spoorlijn ter wereld.
En gaat over een heel hoog Viaduct La Polvorillabrug.
Terug in San Antonio de los Cobres de auto genomen en even fles water gekocht want we moesten wee een heel stuk over onverharde weg richting de Salinas Grandes de zout vlaktes je kunt ze al vanaf een afstand zien e zijn 100 km lang en 26 km breed en daarmee de op derde na grootste zoutvlakte.
Zet wel ff je zonnebril op want het weerkaatst aardig hier zijn verschillende zoutbaden/poelen te zien waar nog steeds zout wordt ontgonnen, wat prachtige foto's gemaakt en van het uitzicht genoten.Hier mnoemen de argentijnen het de Oceanos Blancos de witte oceanen.
Daarna weer naar Purmamarca bij het hotel aangekomen nog kleine wandeling gemaakt en eten.
Daarna douchen en slapen en zo goed geslapen dat ik niet eens wakker werd van de Ezel die ons tot nu toe iedere morgen om 6.45 uur wakker balkten hahaha.